Henri Michaux, not totally sepia, gouache
…
και τίποτε δεν θα μπορείς να μου κρύψεις
παρά μόνο της ζωής σου τ’ασήμαντα
σταθμούς μεγάλους και ορόσημα
γυρίσματα και χρόνους ατέλειωτους
στιγμές ακίνητες
και κεραυνούς
μα τίποτε άλλο
μόνο τα ίδια τα γεγονότα
που όμως σίγουρα
προορίζονται μια μέρα να ξεχαστούν…
απ’όλους…
και περισσότερο από σένα
Henri Michaux
μονάχα στην ψυχή
διαβάζονται τα σημάδια τους
τα ψαύουν τα δάχτυλά μου
ανάγλυφα, απτά
τ’αναζητούν παντού σου
άλλοτε ήπια κι άλλοτε πιο τραχιά
τ’ακολουθούν τις νύχτες
κι υποχωρούν τα δάχτυλα
στα βράχια σου τα κοφτερά
στα επάρματα
ξανά και ξανά
να μαλακώσουν τις κόψεις
κι έπειτα δάχτυλα χώνονται
πληγές να γεμίσουν που χαίνουν
να ζεστάνουν, να γιάνουν, να ησυχάσουν
ως πότε, μου γνέφεις
του νου ανησυχία
ξεχνάει πόσο πολύ μπορεί να διαρκέσει ένα τώρα
– μα μην πιστέψεις –
μέχρι την τελική σιωπή …
–
16 Ιουλίου 2009
–
[ play, για ν’ακούσετε το γραμμόφωνο ]
Hypericum Perforatum 
Το ψέμα… είναι για εκείνους που δεν μπορούν να αντέξουν τις αλήθειες…
ο κίτρινος βρέθηκε ; ή ψέμμα κι αυτό ;
(ξημερώματα τώρα, στα λέω κι αλλού – θα ξανάρθω κανονικότερη ώρα – αλήθεια ! )
masterpcm,
αυτό είναι αλήθεια.
η αλήθεια είναι όμως,
ότι αυτό δεν είναι εντελώς αλήθεια ..
χαρη,
κίτρινος still missing !
όλα είναι ένα ψέμα,
το λέει και η ημερομηνία στο τέλος ..
Αληθινά ψέματα και ψεύτικες αλήθειες;
Εγώ γιατί νιαουρίζω…εεε σαν να γράφω ήθελα να πω;
Μάλλον γιατί δεν γίνεται αλλιώς ε;)
Ταναζητούν παντού σου…πεστε φάτε τη σκόνη μου, κυρία μου να καταλάβουν κι οι άμαθοι
masterpcm,
καθώς μεγαλώνουμε
και μαλακώνουμε
-οι μυλόπετρες βλέπεις-
μαθαίνουμε πως κάθε πράγμα
έχει τρόπους και τρόπους να λέγεται
έχοντας έγνοια τον άλλον..
roulakaramitrou,
συγνώμη κυρία μου… ποιά είστε ;
μέσα πέσατε για το νιάου,
αλλά πώς, μα πώς ;
καλωσορίσατε στο φτωχικό μας,
σκύψτε λιγάκι,
να μη μουτζουρωθείτε στο υπέρθυρο
με το σταυρό της ανάστασης ..
εμένα μ’ αρέσουνε και τα εικαστικά που έχεις βάλει, αλλά όσο για την ημερομηνία στο τέλος…6 η ώρα το πρωί που μπήκα (θα ξηγηθώ αν είναι απαραίτητο ! ) : μόνο αυτήν δεν είδα :)
χαρη
χαίρομαι, που σ’αρέσουν,
κατά τα άλλα,
τι ώρες είναι αυτές ;
έχουμε κάνει την νύχτα μέρα,
και δεν είσαι μόνο εσύ,
είναι κι άλλοι..
:)
Η έγνοια των άλλων μας έκανε έτσι όπως είμαστε…
masterpcm,
αυτά έχουν τα πρωτοτόκια ..
κι ύστερα ; – ύστερα.. τίποτε ..
μόνο παρηγορητική αγωγή …
Αν και εγώ είμαι του… πεζού λόγου όπως είχε γράψει ο Κίρκεγκωρ στη Χάρη, αυτό διαισθάνομαι πως είναι ανθολογήσιμο ποίημα! Σίγουρα δεν είναι από τα περιεχόμενα του περίφημου κίτρινου φακέλου;
Ωραία και τα χαραχτικά του Μισώ (αν τον διαβάζω σωστά). Περιμένω να μπει ο συκοφάγος να μας πει αν είναι του ιδίου ρεύματος με τον… Ντεσεβώ.
tsalapeteinos,
ε, δεν είναι και έφιππο,
αλλά αυτό το ανθολογήσιμο που έγραψες..
κίτρινος φάκελλος γιοκ,
τούτο είναι φετινή κολλεξιόν.
καλός είναι ο Μισώ,
βοήθησε και η μεσκαλίνη..
Ο Μισώ δεν είναι ποιητής ; (ένας κ α λ ό ς που μού άρεσε κιόλας κάποτε ;) πρώτη φορά βλέπω ζωγραφικά του (εκτός αν είναι η ώρα που μπαίνω πάλι, και δεν ξέρω τί βλέπω…)
χαρη,
Ο Henri Michaux ήταν ποιητής, συγγραφέας,
ζωγράφος, και κριτικός τέχνης.
Ταξίδεψε σε όλες τις ηπείρους και παρέμεινε
για μεγάλα διαστήματα (συμπεραίνω ότι
θα είχε πολλά και ωραία λεφτά).
Το 1955 από Βέλγος έγινε Γάλλος. Το 1965,
του απενεμήθη το εθνικό βραβείο λογοτεχνίας,
το οποίο και αρνήθηκε.
Θάρθει κάποια στιγμή η ώρα του…
Η δεύτερη εννοώ, γιατί η πρώτη,
ήρθε τον Οκτώβρη του 1984.
Πολυτάλαντος και πολυπράγμων λοιπόν ο μεσιέ Μισώ. Ξέρουμε γιατί άλλαξε υπηκοότητα και αρνήθηκε το βραβείο; Η Βικιπέδια λέει πως είχε εμπειρίες και με ναρκωτικά.
tsalapeteinos,
ε, δεν σου λέω ‘μεσκαλίνη’ ;
τα ξέρεις εσύ αυτά,
απ’τα μέρη σου είναι !
ελπίζω να βρω το χρόνο
να τον περιλάβω όπως του αξίζει ..
Παιδί ευχαριστώ για τις πληροφορίες
Είναι λοιπόν ο ποιητής που αγαπούσα κάποτε
Δεν είχα όμως ιδέα για τα υπόλοιπα…
υγ: α, το ότι αρνήθηκε το βραβείο, Τσαλ μου, λέει π ο λ λ ά (και για τό είδος τής ποίησης που γράφει)
(ούτε αυτό το ήξερα, ούτε την αλλαγή εθνικότητας…)
ξανά μερσί
χαρη,
έτσι λοιπόν:
τις ξεχνάς τις παλιές αγάπες..
για τους λόγους που πήρε (ίσως και)
την γαλλική υπηκοότητα,
σε καμία βιογραφία δεν βρήκα κάτι.