–
–
απόψε τηλεφώνησε η Δάφνη
αύριο πρωί αφήνει το Λονδίνο
χτες
τελευταία βραδιά
επέστρεψε στο σπίτι
οι δύο Ισλανδές συγκάτοικοι είχαν μαγειρέψει
και της είχαν αφήσει ένα πιάτο φαγητό
έπειτα η Helga ανέβηκε στο δωμάτιό της
έμεινε η Katrín να της κάνει παρέα
κι έμενε ακόμη λίγο κρασί στο μπουκάλι
το απόσωσαν παρέα
κι ύστερα η Katrín επέμενε
ν’ανοίξουν ένα ακόμη κρασί
«τελευταία βραδιά» είπε,
«έξη μήνες μαζί,
αύριο αφήνουμε το σπίτι
και χωρίζουμε για πάντα»
το άνοιξαν
η ατμόσφαιρα ήταν ταραγμένη
η Δάφνη δεν έπινε, δεν το άντεχε
η Katrín άδειασε σχεδόν μόνη το μπουκάλι
έκλαιγε
έπειτα άνοιξε κι άλλο
η Δάφνη μια προσπαθούσε να την αποτρέψει
και μια της έκανε παρέα
όλο και περισσότερα δάκρυα
μεγάλη αστάθεια
η κουζίνα κλυδωνιζόταν
καρυδότσουφλο στη θαλασσοταραχή
η Katrín δεν πάλευε πια τ’αναφιλητά της
τα δυό κορίτσια ήπιαν πολύ
πιο πολύ απ’όσο άντεχαν
η Δάφνη ανέβηκε στο δωμάτιό της
όλα γύριζαν γύρω της
έπεσε με τα ρούχα
πάλεψε με τον ίλιγγο
κάποια στιγμή
πήγε στο μπάνιο και τάβγαλε όλα
μα τα πράγματα δεν βελτιώθηκαν
ο ύπνος δεν ερχόταν
την δεύτερη φορά που σηκώθηκε να ξεράσει
βρήκε στο μπάνιο την Katrín
μέσ’τα αναφιλητά
χάραζε τους καρπούς της
μ’ένα ψαλίδι
η Δάφνη δεν στεκόταν στα πόδια της
στηρίχτηκε στη μπανιέρα κι έβαλε τις φωνές
ύστερα πήρε γάζες
κι έδεσε τους πληγωμένους καρπούς
γύρισε στο κρεβάτι της
το ίδιο και η Katrín
στο δικό της δωμάτιο
μετά
άγνωστο πόσο μετά
άκουσε η Δάφνη βήματα
κάποιος πήγαινε στο μπάνιο
περίμενε
αυτός ο κάποιος αργούσε πολύ
ανησύχησε όσο μπορούσε
σηκώθηκε πάλι να δει
χωρίς αίσθηση χρόνου
η Katrín είχε βγάλει τις γάζες
και συνέχιζε από κει που είχε μείνει
φωνές η Δάφνη
κλάματα η Katrín
«συγνώμη, συγνώμη..»
η Δάφνη την πήρε στο δωμάτιό της
την έβαλε στο κρεβάτι της
με τα χέρια στις γάζες
και κάτω
έβαλε ένα sleeping bag για την ίδια
κάποια στιγμή
έπαψαν τα κλάματα
την πήρε ο ύπνος την Katrín
πρωί πρωί
σηκώθηκε η Helga
βρήκε ένα μπάνιο στα αίματα και τους εμετούς
βάλθηκε να χτυπάει γροθιές
στην πόρτα των δυό κοριτσιών
είστε καλά ;
ζείτε ;
τι έγινε ;
ωωωω !
–
–
Δευτέρα, 31 Αυγούστου 2009
Οι φωτογραφίες είναι από τοdeviantART (πάνω στην κάθε μία φαίνεται ο τίτλος και ο δημιουργός της)
–
[ play, για ν’ακούσετε το γραμμόφωνο ]
Hypericum Perforatum 
Iδιαίτερο το σημερινό μιας και ειναι Πεζό.
Να χεις εναν ομορφο μήνα Σεπτέμβρη σου εύχομαι
μαχαίρι στο νερό
κι όσο πιο βαθιά τόσο πιο κόκκινο
στο νερό
το νερό
κι όσο κυλά
τόσο πιο βαθιά
……………….
ο χρόνος κι ο χώρος
σαν διαδρομή από γραμμή τηλεφώνου…
To τέλος άγνωστο, όπως και οι ψυχές των κοριτσιών.
καλό ξημέρωμα,
Ελπίζω να μην έχει βιογραφικά στοιχεία…
Τρομακτικό.
Καλημέρα.
εγώ γιατί θυμώνω όταν δεν καταφέρνουν γρήγορα και αποτελεσματικά να πεθάνουν αφού έτσι αποφάσισαν;
Μαρία Νικολάου,
πεζό
πεζότατο
όμως αιμάσσει
κι έχει το χυδαίο σχήμα του ρεπορτάζ..
καλό μήνα
Συκοφαγος,
μαχαίρι στο νερό
το απάνω του κόκκινο
δεν ξεπλένεται εύκολα
μόνο αν το διώξει ένα χέρι
ακολουθώντας τη λεπίδα
στης γραμμής του τηλεφώνου
μια διαδρομή
AlexMil,
τα σκοτάδια μας
πάντα άγνωστα είναι
κάποιοι
μαθαίνουμε να τ’αγαπάμε
καλή σου μέρα
Μάνος,
πώς μπορεί
να μην έχει
τι σημασία έχει ποιού
καλημέρα
Κλείτωρ,
πώς γίνεται
να θυμώσω με την απόγνωση
πως γίνεται
να μην ξέρω ν’αλλάζω συνέχεια θέση
Η ισλανδική κρίση έχει βαθύτατες κοινωνικές προεκτάσεις!
Ελπίζουμε η νέα κυβέρνηση συνασπισμού να δώσει λύσεις, στα οικονομικά αλλά και ψυχολογικά προβλήματα των πολιτών.
tsalapeteinos,
έχει
απλά
κάποιοι δεν περιμένουν από τους άλλους
για ν’αρχίσουν να μπαίνουν
στα δικά τους σκοτάδια
βλογοδεσποινα
για τούτο είναι τα χέρια
για να στομώνουν τις λεπίδες
μη φτάσουν αυτές στις καρδιές
Κλειτωρ
εγώ θυμώνω με το πέτρωμα των ανθρώπων
θυμώνω με τα ρηχα της ζήσης τους.
αλλά ρηχά είναι,
και λασπώνουν ευκολα…
ξανασκέψου.
Λοιπόν εγώ τα βάζω με την εκπαίδευση (όταν διαβάζω ή ακούω για τέτοια γεγονότα) ….που δηλαδή δεν δίνει ουσιαστική γνώση (φιλοσοφία εννοώ )…..
Για να οδηγήσει κάποιος αυτοκίνητο θεωρούμε απαραίτητη την εκπαίδευση του σ αυτό , όπως και για το επάγγελμα που θ ασκήσει . Για να οδηγήσει ο νέος άνθρωπος τη Ζωή του (αυτός μόνο ! ο σύγχρονος ευρωπαϊκός πολιτισμός ) θεωρεί πως δεν χρειάζεται εκπαίδευση . Ο μπούσουλας μας λοιπόν φτιάχνεται από ναυάγια ….και κάποιοι δεν αντέχουν φυσικά .
Καλό σας βράδυ .
sikofagos,
καλέ μου βλογοεπισκέπτη
όπως τα είπες
ένα από τα τρία παιδιά
είναι το δικό μου
το άλλο είναι το δικό σου
και το τρίτο
είναι του αδερφού μου το παιδί
Ελένη Μ.,
κάποιοι δεν αντέχουν..
έτσι !
καλώς ήρθατε
μου λείψατε ..
Ξέχασα να σου πω πως η μεσαία φωτογραφία μμμμ! Υπέροχη
Δεν είναι του Μπρεσσόν;
καλή σας νύχτα
Ελένη Μ.,
δεν ξέρω ποιά εννοείτε ‘μεσαία’
αυτή με το κορίτσι στα κεραμίδια ίσως;
αυτή γράφει : alone_with_the_alone_by_pakpao
Καλή σας μέρα
@sikofage, ξανασκέφτηκα, ρηχές είναι και οι αλυκές μα δεν βαλτώνουν.
Είναι εύκολο να πεθάνεις, να ζήσεις είναι δύσκολο αλλά όπως όλα τα δύσκολα είναι το πιό ωραίο.
Kλειτωρ
oι αλυκές δεν βαλτώνουν γιατί στο τέλος μένουν άνυδρες…
κι έτσι μόνο δίνουν το αλάτι που πέφτει χούφτες χούφτες στις πληγές.
να ζήσεις είναι δύσκολο,
να αγαπήσεις αυτούς που ζουν ή που δεν μπορούν, είναι ακόμη πιο δύσκολο.
κι είναι το πιο άνοστο αλάτι που κερνάει άνθρωπος.
πότισε λίγο τις αλυκές σου, Κλείτωρ,
δεν πειράζει κι αν παραχθεί λιγότερο αλάτι…
@sikofage, άνυδρες μόνο όσο χρειάζεται για να νοστιμίσει ο κόσμος
όποιος αγαπάει τον κόσμο δεν ξεχωρίζει σε αυτούς και άλλους όπως το αλάτι δεν ξεχωρίζει το φαί και τα νοστιμεύει όλα.
όποιος ποτίζει τις αλυκές άνοστο φαί θα φάει και δεν θα φταίει ούτε το φαί ούτε το αλάτι.
όταν κάποιος δεν μπορεί ούτε να ζήσει ούτε να πεθάνει τότε τίποτα δεν μπορεί.
Μην παστώνεις την ζωή νοσιμεψέ τη μόνο.