3.-δικό μου, crayon aquarellable και κάρβουνο (μικτή), 350X500 mm, σε χαρτί Schoeller Durex Ματ, 10août1991. Για λίγο μεγαλύτερη ανάλυση, στην «προσωπική πινακοθήκη». ©All rights reserved
τεντώνω τις λέξεις μου
για να μου φτάσουν
για να σκεπάσουν τα όσα νιώθω
για να σε φτάσουν
να σε σκεπάσουν
να σε ζεστάνουν
τεντώνω τις λέξεις μου
και σκίζονται
και δεν αρκούν
και σε γυρεύω
κι ο χρόνος να με κυνηγά
κι είδα τα αυλάκια στο μάρμαρο
γράμματα που σχημάτιζαν το όνομά σου
μετέωρη για μια στιγμή
μετά γαλήνη
και ένιωσα τη γη
να σπρώχνει ζεστά τα πέλματά μου
σε πρόφτασα
σε βρήκα
εδώ είσαι λοιπόν
κι εγώ εδώ
μαζί σου …
19 Μαρτίου 1984–στη σκιά του πατέρα μου
–
–
–
[ play, για ν’ακούσετε το γραμμόφωνο ]
αυτό
Δεν είσαι εκεί…
Κι αν ήσουν, δε θα το ‘ξερες μονάχα εσύ,
αλλά θα το ‘ξερε κι εκείνος.
Πάψε…
κι εγώ εδώ…
πιάσε τώρα το μαχαίρι που βρίσκεται πίσω σου…
και κόψε το “από” από την “απόσταση” !
κι αυτό (video) και στίχοι
βαλσαμόχορτό μου, πώς το κάνεις αυτό;πώς χρωματίζεις τις λέξεις και τους αλλάζεις το δρόμο;
το σχόλιό σου εννοείς;
ναι;
αν όχι,
είναι που δεν γίνεται αλλιώς,
κάνουμε πάντα ό,τι είναι πιο εύκολο,
δέρνεται η ψυχή
να γλιτώσει …
ναι ή όχι, ήρθα να ξαναδιαβάσω, να ξανακούσω, να γλυτώσω και να καληνυχτίσω…
όνειρα γλυκά !!
να που ένα ποιήμα ποιεί συναντήσεις…
πάλι εδώ,καλημέρα βαλσαμόχορτο!
καλημέρα !
πέρασα και επιδιόρθωσα
και κάποια γραμμόφωνα που είχαν χαλάσει.