τροχοπέδη

Τρίτη, 25 Αυγούστου 2009

(μεγαλώστε)

–
κόκκινα μάτια
ανάποδη ζωή
αιμάσσει
για μισοάδειο σπιρτόκουτο
που πούλησε απατεώνας
κι ένα παιδί ανυπόμονο
που πέταξε στα κεραμίδια
τη φυσαρμόνικα
κοροϊδεμένο
που του αρνήθηκε τη μελωδία της
στην πρώτη προσπάθεια
τούδωσαν λέει τη χαλασμένη*
.
για όλο τον καιρό
που δεν ξέρω τι θέλεις
που δεν θέλεις
για το χωρίς σχέδια αδύνατο μαζί
για όσες άδειες αγκαλιές
κι άχαρα στόματα
για ό,τι παλεύω μέσα μου
στα σούρουπα που ξεχείλισαν
ν’ακούνε την κραυγή της ψυχής μου
.
τροχοπέδη
πατάς το πόδι μου πάνω στο φρένο
και το συντρίβεις
μύρισε λάστιχο
και νυστεριού αποφάσεις
κι επίγνωση αναπόδραστης υποταγής
ακρωτηριασμός
.

–

η ιστορία με τη φυσαρμόνικα,posthume αφιέρωση στον πατέρα μου

Οι δύο τελευταίες φωτογραφίες είναι από το deviantART

[ play, για ν’ακούσετε το γραμμόφωνο ]

Advertisement