οι μόνοι

4.- δικό μου, Crayon aquarellable, 63X140 mm, σε χαρτί πλαισίου (πασπαρτού), mai 1991. Για λίγο μεγαλύτερη ανάλυση, στην «προσωπική πινακοθήκη». ©All rights reserved

άνθρωποι μόνοι
άχρωμη φωνή
επίπεδη
άνθρωποι μόνοι
να βάφεις ατέλειωτους μονόλογους
δεν με ακούς
άνθρωποι μόνοι
να μιλάς επάνω στη φωνή μου
να αγωνιάς να εκφραστείς
άνθρωποι μόνοι
να απαιτείς το αυτί μου
-κι ούτε θυμάμαι αν μ’άκουσες ποτέ
άνθρωποι μόνοι
κάποτε άθελα φυλακίστηκες στο κουκούλι σου
και κανείς πια δεν μπορεί να σ’αγγίξει
άνθρωποι μόνοι
κουφάθηκες
δεν θα τραγουδήσεις ποτέ

Κυριακή 05 Ιουνίου 2011

–

–

–

[ play, για ν’ακούσετε το γραμμόφωνο ]

Advertisement

κενό

στο κενό
που είναι αέρας στην αρχή
και από πέτρα στο τέλος…

στη σιωπή που τα χωράει όλα
και όσο πιο πολλά κατάπιε
τόσο πιο πολλά χωράει
και βυθίζονται μέσα της
αβίαστα κι αναπόφευκτα
χωρίς ήχο και χρόνο κανένα…

είπα να ξεχάσω αυτά που χάθηκαν
και ξέχασα και όσα υπάρχουν..
κατάφερα να μην επιθυμώ
το ίχνος χάθηκε…

19 Ιουνίου 2000

–

–

–

η δεύτερη πρώτη εντύπωση

24.11.2009

θάθελες, λες
μια νέα αρχή
μια δεύτερη πρώτη εντύπωση
μπροστά σ’ένα ποτήρι κόκκινο κρασί
δεν έχω, είπα
μόνο αψέντι
θάθελες, λες
να βρεθούμε σ’ένα θεατρικό
να κάνω πως δεν ξέρω
πως είπες παραμύθια
και να τ’ακούσω πάλι ευχάριστα
σαν πρώτη φορά

η φωτογραφία είναι από το deviantART

[ play, για ν’ακούσετε το γραμμόφωνο ]

σε περιμένω

.

σε περιμένω
να μου πάρεις
να με πάρεις
εσύ
να με κατακλύσεις
να με καταλύσεις
να χαθώ
για να υπάρξω
μόνο έτσι
μόνο αυτό

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

[ play, για ν’ακούσετε το γραμμόφωνο ]

μικρές οάσεις

.

μικρές οάσεις
τα σούρουπα του λαιμού
οι σκιές
που ο ήλιος δεν φτάνει
παρά μ’ένα νικημένο παιχνίδισμα
να σκύψεις
να πιεις
να διψάσεις

Παρασκευή, 14 Αυγούστου 2009

Paul Klee, Southern Gardens, 1936

.

[ play, για ν’ακούσετε το γραμμόφωνο ]